Język HTML : hipertekstowy język znaczników, obecnie szeroko wykorzystywany do tworzenia stron internetowych.

HTML to skrót od angielskiego HyperText Mark-up Language, na Polski nie ma sensu tego tłumaczyć, bo do niczego to nie potrzebne. Jest to swoisty język programowania, który służy do "opisu stron". "Opis stron" to reguły określania wyglądu tekstu (wielkość, czcionka, pogrubienie, kursywa itd.). Najważniejszą cechą HTML jest to, że jest on kompatybilny z każdym systemem operacyjnym. Choć HTML jest językiem programowania, to jest on o niebo łatwiejszy od TurboPascala, czy C++ i można go opanować w kilka dni.To wszystko, co powinniście wiedzieć o skrucie-HTML.

Wymagania HTML : 

By móc tworzyć strony WWW trzeba posiadać:
Komputer
Przeglądarkę stron WWW. Przykłady: MS Internet Explorer 5.x lub Netscape Communicator 4.x. Obie przeglądarki są darmowe i można je znaleźć na CD z sharewarami.(cd-action,mój computer ...)
Prosty edytor tekstu (prosty- tekst musi być zapisany jako tekst bez żadnych formatowań. Edytory takie jak MS Word, czy WordPerfect nie nadają się do tego celu. Najlepszy jest np. "Notatnik" czy "WordPad" (załączony standardowo do systemu Windows ub inne jak "Simple Text"
Dla ułatwienia: Edytor HTML - połączenie edytora tekstowego z podglądem tworzonej strony. Dodatkowo edytory mają mnóstwo przydatnych funkcji: komendy dostępne z paska zadań, auto-uzupełnianie komend, sprawdzanie poprawności linków, kolorowanie znaczników . Edytory tego typu są wskazane przede wszystkim dla początkujących i nie tylko , ponieważ stanowią duże ułatwienie.
Przykłady edytorów HTML:
Allaire HomeSite 4.x -
1st Page 2000 - HotDog 6.0
CoffeeCup
Pajączek 2000 - najlepszy polski edytor, mogący konkurować z zachodnimi produkcjami.

Historia :

W 1980 fizyk Tim Berners-Lee, pracujący dla ośrodka naukowo-badawczego CERN, stworzył prototyp hipertekstowego systemu informacyjnego  ENQUIRE. System wykorzystywano do organizowania i udostępniania dokumentów związanych z badaniami naukowymi. Rewolucyjność pomysłu polegała na tym, że użytkownik, posługując się odnośnikami, mógł z jednej lokalizacji przeglądać dokumenty fizycznie znajdujące się w innych miejscach na świecie.

W 1989 Berners-Lee i inżynier oprogramowania CERN Robert Cailliau przedstawili równolegle dwie propozycje hipertekstowych systemów informacyjnych opartych na sieci Internet. Oba projekty cechowała podobna funkcjonalność. Rok później opracowali wspólną propozycję zaakceptowaną przez CERN  projekt WorldWideWeb (W3)^.

Współczesność :

Podsumowując, HTML 4.01 uporządkował różne niekompatybilne implementacje tego języka w jedną, spójną specyfikację bazującą formalnie na SGML-u. XHTML 1.0 przeniósł tę specyfikację na nowy grunt  standard XML. Kolejna wersja, XHTML 1.1, korzysta z modularnej natury XML-a, dzieląc specyfikację na wiele segmentów.

XHTML 2.0 jest powrotem do korzeni pod względem idei semantycznego kodu, w przeciwieństwie do 1.0 wnosi wiele radykalnych zmian i zrywa z kompatybilnością wsteczną. Jednak ta droga rozwoju została ostatecznie uznana za nietrafioną i rozwój XHTML 2.0 został zarzucony na rzecz HTML 5, nad rozwojem którego trwają obecnie intensywne prace. HTML 5 jest pierwszą wersją, która nie jest zgodna z SGML.

Atrybuty :

Większość atrybutów elementów składa się z par nazwa-wartość, rozdzielonych znakiem "=", zawartych w znaczniku otwierającym elementu, po jego nazwie. Wartość może być zawarta w pojedynczych lub podwójnych cudzysłowach. Przy niektórych wartościach cudzysłowy mogą być pominięte (tylko w specyfikacji HTML, nie XHTML), jednak nie jest to zalecane, a wręcz praktyka taka uznana jest na niebezpieczną^. W przeciwieństwie do atrybutów w postaci par nazwa-wartość istnieją atrybuty mające wpływ na element poprzez samo ich zawarcie w znaczniku otwierającym(np. ismap atrybut dla znacznika img^.

Znaczna część elementów może posiadać standardowe dla znaczników atrybuty: id, class, style, title, a także atrybuty związane z językiem lang i dir.

Atrybut id nadaje elementowi unikatowy identyfikator. Może on zostać użyty przez arkusze stylów do sprecyzowania wyglądu tego elementu lub przez skrypty np. do zmiany jego zawartości. Atrybut class służy do sklasyfikowania elementów dla celów prezentacyjnych. Dokument HTML lub zbiór takich dokumentów może używać klasy class="stopka", sugerując, że powinny być one wyświetlone na dole strony w postaci stopki. Elementy posiadające taką klasę mogą otrzymać styl, dzięki któremu zamiast wyświetlać się w miejscu występowania w kodzie HTML, będą zaprezentowane na dole strony w postaci stopki.

Autor może użyć znacznika style, aby nadać styl konkretnemu elementowi w kodzie HTML. Dobrą praktyką jest jednak nadanie elementowi unikatowego identyfikatora id, odnosząc się prezentacji tego znacznika w arkuszu stylów. Czasem jest to jednak nieporęczne podczas szybkiego testowania wyglądu elementów. Atrybutu title używa się w celu dodania do elementu informacji tekstowej. W wielu przypadkach zawartość atrybutu title wyświetlana jest w postaci podpowiedzi (tooltip), pojawiającej się na ekranie po najechaniu myszą na dany element. Wykorzystanie tych atrybutów może ułatwić znacznik span, należący do grupy znaczników typu inline.