Nic na to nie poradzę

Nie potrafię zrouzmieć niektórych zachowań.

Czy jeśli ktoś będzie ciebie tępić, gdy będzie za to przepraszać, wybaczysz?

Będzie krzywdzić bo to zabawne, a potem zawoła do siebie, pójdziesz?

Gdy odbierze to co masz, zabierze godność, a potem zdziwi się że nie jest twoim przyjacielem.

Gdy z nienawiści milczysz, spyta się dlaczego się do niego nie odezwiesz.

Tak, ludzie do dna przesiąknięci jadem istnieją obok i czekają na ofiary.

Ucięcie łba tej hydrze nic nie poradziło, bo znów to wróciło.

Zawiodłem, chcę nadal coś na to poradzić, lecz nikt mi tego nie poleca.

Zło może chodzić po ulicach, tak długo jak mnie to nie dotyczy, mam nic nie robić.

A to bardzo mocno kiedyś zahaczyło o mnie.

Bardzo mocno.

Dlaczego czuję, jakbym nic nie potrafił doprowadzić do porządku?

Jakbym nie dawał rady z tym co mnie otacza.

A przecież tak wiele codziennie w swoim życiu tworzę, jednak nie daje mi spokoju to.

Chcę tylko zmienić coś by było lepiej, by już więcej nie zdarzyło się nic przykrego.

Chcę dobrze, ale inaczej tego się nie da, a chcę szczęścia dla innych.

Jednak wiem, że to się może inaczej skończyć, a chciałbym by tak nie było.

Czy jest jednak inny sposób, w którym mógłbym zmienić bieg wydarzeń?

Czy znajdzie się rozwiązanie dla problemu, który wciąż go unika?

Mam nadzieję, bo z tego co widzę to już nawet człowieka to nie interesuje.

Tylko coś wyższego, coś w co inni mogą nie wierzyć, drudzy mogą się bać.

Ja jednak, odnajduję w tym usprawiedliwienie i oznakę dobra.

Bo nie powołujemy się na coś, nad czym nie mamy kontroli.

Chociaż możemy myśleć inaczej i inaczej to postrzegać.

Faust też tak to widział.

Piosenka na dziś:

Balzac - Unvarnished Facts

Nienawidzę cię.