jedyne o czym marzę to móc cię przytulić tak jak dawniej ..

czeeść .

w końcu się zebrałam, żeby napisać coś tam .

no więc przez te ostatnie kilka dni w sumie to nic się nie zmieniło .

tyle, że mam coraz gorszy humor .

ale to normalka już .

jak sobie przypomnę siebie z przed jakiegoś czasu, to aż mi się płakać chce .

taka szczęśliwa, nawet jak do szkoły na 8 było to jakoś tam wstawałam, bo miałam po co .

uśmiechałam sie szczerze, płakałam może i często . ale to był taki płacz, po którym najczęściej pojawiał się uśmiech . albo jakieś szczere słowa pocieszenia i było okej .

tylko czekałam na kolejne spotkanie, cieszyłam sie każdym dniem spędzonym z nim .

a teraz tak wstaję rano i tylko czekam aż dzień się skończy, aż w końcu zdaży się jakiś cholerny cud i będzie tak jak dawniej . wiem, że to mnie tylko niszczy . ale nie umiem inaczej . nie umiem być z nikim innym, zakochać się tak na prawdę . to trochę za dużo .

ej, ja na prawdę kochałam i kocham .

patrycja jest na półmetku, mam nadzieję, że chociaż ona dobrze się bawi : >

wiem, że tobie też jest ciężko .

nasza dzisiejsza rozmowa na gadu, hmm .

: tylko pamiętaj, jak ty to i ja .

wiem to ..

ciekawe czy jakbym sobie gdzieś poszła i nie wróciła, to czy ktoś zacząłby mnie szukać ?

dobra, idę dalej smęcić .

CHYŁCIA, ZDROWIEJ <3

kocham patrycję .