Swoje opowiadania, zdjęcia lub opisy możecie wysyłać

na maila [email protected] :)

 Poznałem kogoś. To był przypadek. Nie szukałem jej. To było jak burza. Ona powiedziała coś, ja jej odpowiedziałem. Zanim się zorientowałem, chciałem, aby ta rozmowa trwała przez resztę mojego życia. Mam to przeczucie, że ona może być tą jedyną. Jest zupełnie szalona. Sprawia, że mam ochotę się śmiać. Nie wiem, dlaczego miałabyś marnować na mnie swój czas. Wiem, że cudownie pachniesz. Pachniesz domem.

na nowo stał się przyczyną moich uniesionych kącików ust 

- Co mi podarujesz? - zapytała, wstrzymując oddech. - Siebie - rzekł z uśmiechem i pocałował ją w usta.

Opieram o niego głowę, a on obsypuje pocałunkami moje włosy. To właśnie jest dom

Jesteś najpiękniejszą epoką mojego życia

Chciałabym kiedyś wracać z Tobą do jednego domu

Mam duże zapotrzebowanie na Twój uśmiech.

Kiedy mówię, że jesteś moim światem, nie kłamię. Poza Tobą istnieje tylko chaos, bezmiar pustki. Poplątane horyzonty. Ludzie bez znaczenia, słowa bez treści, szum przypadkowej nierzeczywistości. To mnie nie interesuje. Granice mojego świata są granicami Twojego ciała. Obejmuję je dłońmi i mam wszystko.

Najważniejsze jest to, że trafiliśmy na siebie i oboje uważamy, że jesteśmy swoimi strzałami w dziesiątkę.