Wysyłajcie swoje opowiadania, zdjęcia i opisy na [email protected]

FANPAGE~ZADAJ PYTANIE

 Czy czasami nie wydaje Ci się, że pękasz pod naciskiem niewypowiedzianych słów?

Jeden cichy dzień z Twojej strony i ta zimna ignorancja pokazała mi, że codzienność bez Twoich słów nie ma sensu. Głucha cisza odbita od ścian raniła bardziej, niż najgłośniejszy krzyk z Twoich ust gdy wydzierałaś się, jak bardzo mnie nienawidzisz. Dziś zostało tylko echo, niosące pełne złości "odpuszczam."

Leżę i gapię się w pieprzony sufit. Ma mi niewiele do powiedzenia. Nie potrafi powiedzieć, dlaczego nie mogę wstać z łóżka, ani dlaczego mój smutek przemienia się we wściekłość. Nie potrafi powiedzieć, jak mam sobie radzić, nic nie potrafi powiedzieć

Codziennie myślę o tym, aby do Ciebie zadzwonić. Cały czas pamiętam te 9 cyfr, który mi dawały ukojenie każdej nocy. Mogłem pisać o każdej porze, ponieważ Ty zawsze byłaś. Cokolwiek się nie działo, wystarczyło mi tylko zobaczyć, że jest odpowiedź na moją wiadomość, która zawsze wyrywała Cię ze snu. Nie było nocy, abyś nie miała telefonu tuż przy głowie. Pewnego dnia obudziłem się, a na moje wiadomości nie było ani kropki odzewu. Gdybym Ci powiedział, że nigdy sobie nie wybaczę straty Ciebie, powiedz mi, uwierzyłabyś?

Jest noc, nie śpię i przypominam sobie, że chyba za Tobą tęsknię.

Jakim cudem jeden człowiek może spowodować taką szparę w moim istnieniu?

Właściwie to dziwne, że złamane serce w ogóle jeszcze może bić