Wysyłajcie swoje opowiadania, zdjęcia i opisy na [email protected]
FANPAGE~~GŁOSUJEMY
Kochani biorę udział w konkursie i liczę na Waszą pomoc :* w komentarzu trzeba wpisać liczbę 1-6 ;) dziękuję za każdy głos! <<klik>>

Nie ma niczego bardziej przygnębiającego dla człowieka niż przywyknąć do bycia niekochanym.

"I've done everything as you say. I've followed your rules without question. I thought it would help me see things clearly. But instead of helping me to see I look around and it's like I'm blinded. (...) Where should I go? What should I do? I don't understand what you want from me 'cause I don't know If I can trust you. I don't understand what you want from me. (...) And all alone I thought you would be there. (...) To let me know I'm not alone but in fact that's exactly what I was"

pojawiasz sie i znikasz. mam na Twym punkcie bzika.

Czuję tęsknotę, gdy znów sobie Ciebie wyobrażam.

mieliśmy zostać, znalazłem bilet i wciąż udaję, ze nic nie wiem, że wciąż żywe jest zobowiązanie, trochę bolało, ciągle nie wiem czy nie wrzeszczeć i starać się to zmienić, choć wiem, ze to ostateczne

Tak, wciąż Cię kocham. Ani mi powiedzieć nie wolno tego, ani Tobie wiedzieć. Czuję się jak połamany ludzik. Nie było nam dane wieść wspólnie życia, lecz pomimo tego przeszłość jest nasza. Tego nie da się wymazać, zapomnieć, poniechać. Ja pamiętam. Czasem nie chcę pamiętać, ale pamiętam.

Każdego dnia upominam samą siebie, że nie można rozpamiętywać.

Tak bardzo wielkiem uczuciem Cie darzyłam, tak bardzo kochałam Cie ,tak dojrzale z każdą zaletą ale też wadą .Znałam wiekszosc twoich spojrzeń , potrafiłam zrozumiec każdy bulwers , tak bardzo byles mi bliski..

 Czasami nienawidzę w sobie jednej rzeczy - że kiedy krzyczę, a krzyczę jak opętana, to krzyczę w pustkę. Nienawidzę tego, że nie ma nikogo, kto by usłyszał mój krzyk i nie ma nikogo, kto pomógłby mi się nauczyć, jak przestać krzyczeć.

Miłość jest tyranem, wiesz? Nie da się jej uniknąć ani utrzymać na dystans. Przybywa albo wraca, albo też zstępuje, wszystko jedno, i właściwie możemy tylko podnieść ręce do góry i być dobrej myśli,prawda?

Przezroczyste krople goniły się po jej różowych policzkach. Każda jej łza była nożem tnącym moje serce. Jej krzyk w ciszy naszej miłości dotarł do mojego krwiobiegu. Sięgnąłem po jej bladą dłoń i zamknąłem ją w swojej, patrząc w jej przemoknięte i zmęczone oczy powiedziałem, jeśli wszechświat minie, ostatnia gwiazda straci swą moc, księżyc zginie w swej samotności, a słońce zgaśnie tracąc jasność, ja wciąż będę Cię kochał, zawsze i na zawsze. Dryfujemy na dużych falach i tylko trzymając się za serca nie utoniemy. Jak feniks z popiołów, tak ja powstałem z tych miliona kawałków, z których mnie poskładałaś.