Na początku chciałam podziękować Madzi i Edycie za wczoraj. (I przepraszam.... wiecie za co... a jak nie to przynajmniej Madzia wie)

Jej... jutro znów szkoła!
Wszystko byłoby pięknie, gdyby nie fakt, że przez dzisiejszy deszcz nie spotkałam się z moimi wariatkami... Ale jutro się zobaczymy. Na pewno jeszcze będzie wiele okazji do wyjścia na te umówione jeszcze w Hiszpanii kebaby, lod, gofry i co jeszcze? Wszystko prócz frytek

~~~

Nawet jeśli czasem trochę się skarżę - mówiło serce - to tylko dlatego, że jestem sercem ludzkim, a one są właśnie takie. Obawiają się sięgnąć po swoje najwyższe marzenia, ponieważ wydaje im się że nie są ich godne, albo że nigdy im się to nie uda. My, serca, umieramy na samą myśl o miłościach, które przepadły na zawsze, o chwilach, które mogły być piękne, a nie były, o skarbach, które mogły być odkryte, ale pozostają na zawsze niewidoczne pod piaskiem. Gdy tak się dzieje, zawsze na koniec cierpimy straszliwe męki. 

 Paulo Coelho

Bajo