11.

Zdjęcie robione na lotnisku jak wracaliśmy do NY. Szczerze? Stęskniłam się za tymi ludźmi tutaj, za tą atmosferą, która przyprawia o ból głowy. Tutaj jest całkiem inaczej. Z jednej storny smutno. Nie mogę wyjść na balkon i powiedzieć 'tak dzisiaj temperatura przekroczy +20' nie mogę.. Ale z drugiej strony przecież w końcu trzeba wrócić do normalności. Do tego monotonnego życia, które się wogóle nie zmienia. Trochę się zmieniło, ale nie drastycznie. Teraz muszę również znaleźć czas dla mojego chłopaka, bo bez niego spędzenie chodź jednego dnia to jak bez picia. Uzależniłam się do jego zapachu. Jego pocałunków. Jego całego. On jest jak narkotyk.. uwielbiam Jego obecność, niczym dziecko zimę. uwielbiam Jego dotyk, który jest dla mnie jak lodowaty, zimowy puch na przełomie grudnia i stycznia dla tych krasnali w kolorowych kurtkach biegających po podwórku rzucając się śnieżkami. uwielbiam jak Jego oddech owiewa mi twarz, a policzki, niczym od mroźnego powietrza, rumienią się. Szczęście, razem z definicją własnej siebie, odnalazłam w Nim, i mimo że nie lubi własnego imienia, to te cztery litery, to dla mnie najcudowniejsze cztery litery pod słońcem, wiesz? Gdy miałam 6 lat, nigdy w życiu bym się w Tobie nie zakochała. Nie zakochałabym się w facecie, który przeklina, pije, pali, nosi bluzki z napisem 'I'm sexy and I know it' i ma wyjebane na ludzi, którzy oceniają Go, chodź nie znajdą. Ale nie mam sześciu lat i Cię kocham. Zajebiście mocno.

OD AUTORKI:

to taka notka, by odkupić swoje winy. przepraszam, że nic się nie pojawiało, ale jakoś brak weny. -.-