... W zieleni zatopiona na granicy snu i jawy smotnością otulona wierzba stała głaszcząc trawy Pochylona i nieśmiała życia chwilę przęgła nić swoich marzeń i swej wiary,że tuż obok zacznie być... Las,co wzrośnie z jej pragnienia,jej miłością się nasyci. Da mu wiarę ,da mu siłę,całą mądrość z życia nici. I otuli go swym pięknem,swoje soki z nim połączy. i odnajdzie swych przyjaciół i to z nimi serce złączy Odda każdą cząstkę wiary,odda każdy uśmiech swój. Będzie strzegła ich o brzasku,będzie czuwać w czasie snu. Pochylona i nieśmiała,ale pewna mocy swej już po czasie zrozumiała iż jej marzeń nadszedł kres. I na przekór bólu życia mimo i płynących łez... Zatańczyła więc wraz z wiatrem rozśpiewała serce swe i wpuściła w swe gałęzie stada ptaków-wieczny trel. Już nie szuka i nie pragnie bo dostrzegła własny świat więc ku słońcu i ku niebu wzniosła swej zieleni dar. Już nie spadła kropla rosy i nie zabrzmiał smutku szept Pogodziła się już z życiem,z tym co daje każdy dzień A przyjaciół rozpoznała w tych co byli w tych co ma przedtem przecież nie myślała,że ich łączy serca dar. Bowiem kiedyś zapragnęła by przyjaciół wielu mieć Teraz jednak swoje życie łączy z nim w rytmie serc. Odzyskała swoją wiarę,pokochała to co ma wciąż rozdaje jednak mądrość.wciąż nadzieją chwile tka. *** Lecz pewnego dnia o brzasku,kiedy słońce promieniami rozgrzewało całą Ziemię,przy jej boku koralami i mieniąca się purpurą swych owoców wielką górą Jarzębina się zjawiła mądrej Wierzbie -oznajmiła... Usłyszałam serca głos,szelest liści,cichy płacz Twą melodię ,nutki smutku,więc przybyłam chcąć Ci dać... Najpiękniejszą z serc melodię,najpiękniejszy duszy dar ofiaruję Ci swą przyjaźń,pragnę przy Twym boku stać... Przyjaźń niczym Miłość ,serca bywa darem I nie samym słowem a czynów zamiarem w każdej chwili życia,w płynącej sekundzie trzeba dawać z siebie najpiękniejszą nutkę... .... Przez życie z SWS.... W życiu liczy się SWS... dziekuje SWS :* ...