Był sobie łabądek... Młody - jeszcze szarawo - brązowy... Bo chciał być dorosły... Bo chciał posiąść szczeście na własność... Bo był jeszcze gryzipiórkiem... (gryzł własne piórka xD) Wskoczył n aniebieski daszek by podpatrzeć, co robią dorosłe łabędzie... Zobaczył szóstkę białych ptaków siedzących wokoło ogniska krzyczących... "ksydy ksydy ksydy ! przybądź o ksydy!" "wysłuchaj naszych próśb" Młodemu łabądkowi spodobało się to i też zaczął krzyczeć... Gdy jego prośby nie zostałuy wysłuchane stwierdził, ze ksydy nie istnieje i zaczął je przeklinać... Wtenczas niebo się otworzyło, zza chmur wyłonił się wielki FAK (pięść z wysuniętym środkowym palcem) oznajmiając młodemu łabądkowi, iż nie uczinił najlepiej... Dorosłe łabądzie siedzące wokół ogniska widziały tylko blask błyskawicy... I słyszały pisk młodzieńca... Wybudowały mu słomiany pomnik przy niebieskim daszku na którym poraz pierwszy i ostatni przeklinał ksydy...