...and again, again, again.

? prawdę mówiąc, powinnam się w tym momencie powtórzyć, i wpisać tekst 'wieży melancholii', ale to chyba zbyt banalne. czerwony notes, w którym trzymałam wszystkie te czarne myśli - gdzie on dziś jest? choć przecież potem były inne też. błękitny prochowiec, który był dla mnie, jakbym go wyjął Micky-emu z szafy, gdy nie patrzy kim ciekawie, czy ubrałbym go dziś? wiem: wszystkie rzeczy, które kiedyś określały mnie gdzieś zniknęły, porzuciłam je. i wiem, a właściwie wcale nie wiem kim dziś jestem, i nie potrafię już odnaleźć sobie siebie . w tym czerwony notes błękitny prochowiec, dziskie ogniska i w parku ławka, pierwsza gitara i jeszcze każda twarz mi wtedy tak dobrze znana, zwężane spodnie i tamten chłopiec? , za którym w kościele siadałam w ławce jaką miał twarz? i książka, którą wciąż od nowa co rok zaczynam... dziś wiem, wszystkie rzeczy, które kiedyś określały mnie gdzieś zniknęły, porzuciłam je. i wiem, a właściwie wcale nie wiem... zbyt dużo chcę, a gdy widzę tę próżność jest juz za późno, i nie potrafię odnaleźć siebie w tym... ~ hunterfest? a tak, fajnie było. fajnie. "Nic to nic, przecież wiesz - przejdzie mi"... ... because "shame is the shadow of love".