/

to mnie przyprawia jedynie o ból głowy bo już wiem na pewno że jakaś część mnie bezpowrotnie zupełnie i niczym nie wypełnię tej dziury teraz pora żeby wyłuskać starannie przemokłe zgniłe już siano spomiędzy żeber chciałam załatać tak by ukryć choćby pozornie zapchać wypełnić tą wyrwę co mi została po Tobie ale nie ma nic co by równie prawdziwe realne nic namacalnie nie żeby dotknąć i zawsze jakby obok chciałam żeby mnie w końcu ktoś rozkruszył roztrzaskał jak należy o podłogę o krawędź przestrzeń twardą posadzkę gładką i bezlitosną żeby mnie ktoś rozsypał na części a między nimi niech się znajdzie odrobina miejsca choćby na powietrze ale ja jestem zbita szczelna pod każdym względem Ty jak szybkoschnący cement wypełniłaś mi wszystkie luki całe labirynty wyżłobień i wklęśnięć na nic już nie mam miejsca

przepraszam