Z nadzieją ku słońcu...

Słońce radosnym blaskiem wkrada się do pokoju. 
Otacza go swym urokiem, ciepłem miłości i spokoju. 

Ciepłe zimowe słońce topiące białe, zimne śniegi na łące. 

Topiące lód zimnego serca.

Rozpalające nadzieję na jutro lepsze,

Pozwala Ci na więcej i więcej... 

Rozpromienia wszystkie myśli Twoje.
z nim jest łatwiej,
z nim jest raźniej,
z nim weselej, 
i jaśniej znacznie.

I wszystko staje prostsze 

I czujesz, że możesz żyć mocniej.

Czujesz ciepłe słońce na twarzy,
siedzisz na ławce... 

Wtedy, wtedy powoli zamykasz swe oczy

i zaczynasz marzyć...

O tym co będzie,

co będzie jak zaśniesz.

O tym co będzie jutro...

Daj się jasnym blaskiem opromienić !!
Nie pokazuj, że nie chcesz się zmienić.
Musisz w siebie uwierzyć i z pięknym swoim życiem dzielnie się zmierzyć.
Pokaż, że potrafisz swej życiowej szansy nie stracić !! 

Słońce zachodzi, by znów jutro Tobie dogodzić, 

ciepłem i witalnością i swym jasnym zdrojem.

Wiem, że Tobie nie straszne zachody. 

Więc nie bój się proszę,

i o uśmiech piękny, ładny wnoszę...