:(

Kurczę dawo mnie tu nie było :P aż wstyd...a tyle się wydarzyło :P zacznijmy od tego że wszystko się zmieniło, nawet już moi bliscy koledzy nie są tacy, jacy byli...Jest mi troche przykro że wszystko stało sie tak, jak się stało..no cóż, nie każdy musi być idealny, mam nauczke że nie warto pomagać, i już nie będę tego robiła, bo zastanawia mnie czasami fakt, kto zainteresuje się moimi problemami? ...ech dobra nie co gdybać...

"To nie jest tak prosto zapomnieć o ludziach, których kiedyś się kochało. O tych ktorzy byli dla nas wszystkim. Każdy gest, minuta przypomina ich na nowo. Pomimo, że nie ma ich obok nas w naszych sercach zostaną na zawsze."

Odpuściłam, zostawiłam na boku marzenia, zaczęłam żyć teraźniejszością. Jeśli myślisz, że czuję się lepiej to jesteś w błędzie.Świadomość, że nigdy nie będzie jak dawniej niszczy mnie, lecz muszę w końcu przestać marzyć, czas stać się realistką i zacząć sobie radzić.

:/