od kołyski aż po grób

Od kołyski. To chyba nasze pierwsze wspólne zdjęcie, jak myślisz? Niezastąpione. Od dzieciaczka razem. Wtedy jeszcze system wartości się formował; wspólne wyjścia z ludźmi, młodzieńcze wybryki, tabaka i takie właśnie szwędanie się po sklepach na przykład! (ja jaka stylówa, za duża bluza adidasa, nawet nie moja). Ale nasz dział pozostanie naszym działem, pączle pączlami, a rozpięte ramiączko od stanika rozpiętym ramiączkiem. To niewiarygodne, tyle pięknyc wspomnień nas łączy, w tym wszystkim tyle bólu i łez, a mimo wszystko wciąż razem. Ucząc się siebie na pamięć, poznając wady i zalety- niezmiennie razem. Choć system wartości powoli się formuje w środku nas, ciągle jednak są rzeczy, które nas różnią. Opinie na wiele różnych tematów. Mimo wszytko, niezmiennie. Aż po grób.

Jestem Ci wdzięczna, że dzięki Twojej cierpliwości mogę w sobie dostrzec tak wiele złych rzeczy. Mogę je dostrzec i zmienić, pracowć nad tym wszystkim co we mnie zepsute. Tak zostałam wychowana, że wymagam od samej siebie, choć nikt ode mnie nie wymaga żebym to robiła. A jednak. Myślę, że to w pewnym jest darem. Wiem, że często chcę Ciebie do pewnych spraw przymusić. Nie chcę wymuszać, nie chcę narzucać Ci moich poglądów czy moich zwyczajów. Kiedy jednak widzę ogromne owoce w swoim własnym życiu... Pragnę czegoś jeszcze cudowniejszego dla Ciebie, Kochany. Pragnę napędzać Ciebie, bo sama takiego napędu i inspiracji potrzebuję od Ciebie. Jesteś cudowny, wciąż ciągniesz mnie do góry. Wtedy kiedy sama spadm, Twoja obecność przypoina mi jak znowu wzbić się w górę. Tak wiele mnie uczysz. Tak wiele uświadamiasz. Jesteś niezastąpiony, wiesz? I ten tydzień do czas kiedy bardzo mocno pragnę Ci o tym powiedzieć. A raczej pokazać. Spodziewaj się niespodziewanego hihi :-) 

Dziękuję Ci jeszcze za przecudowny dzień wczoraj. I dzisiejszą noc razem. A potem jeszcze leniwy dzień. Uwielbiam z Tobą spędzać czas. Po prostu, wypoczywam, rozkwitam, uczę się. Kocham. Nieustannie, do końca, na zawsze. Od kołyski aż po grób.