O sobie: Wiola, 17 lat. Jaka jestem? Na to pytanie moi przyjaciele odpowiadają identycznie: sympatyczna, towarzyska, łatwo nawiązuje kontakt z ludźmi, zwraca na siebie uwagę bo ma w sobie ten „dziki temperament”, emanuje radością, uśmiech dookoła głowy, a „energia wylewa jej się uszami”.
Jestem człowiekiem niezwykle wrażliwym, bardzo spontanicznym, mam masę zajęć i obowiązków przez co staram się dopracować swoją organizację do perfekcji. Jednak największą uwagę skupiam na teatrze, moim ogromnym marzeniem i celem jest praca, w której mogę wyrażać swoje emocje.
Wytrwała i odważna, kreatywna, uparta, ale dojrzała, zmienna, ale konsekwentna, nastawiona na rozwój, zahartowana i doświadczona życiowo, całym sercem optymistka.
Lubię się angażować, tworzyć - przez występy sceniczne, pisanie scenariuszy, grę na gitarze, rysunek, wiersz.
Liczę się z opinią przyjaciół i najbliższych, można na mnie polegać w dobrych i złych chwilach. W moim słowniku nie ma wyrazu NUDA.
Mieszanka wybuchowa? O tak… mam skłonności do popadania w melancholię, bywam impulsywna, ale gdy tylko chodzi o moje „artystyczne wizje” potrafię się skupić i działać, najlepiej jak potrafię, w każdych warunkach i o każdej porze.
Pokochać, albo znienawidzić – tyle możesz zrobić. :)
Czym się zajmuję: student X LO , DKF, TEATR PRO PORCJA i wiele innych... (czasem trochę śpię)
