ED. podążasz za tym co czujesz .

siedzę tu od rana. i oglądam zdjęcia. oglądam i zastanawiam się jak dużo jeszcze mi brakuje... ile brakuje mi do osiągnięcia celu... i gdzie jest cel. ludzie mówią mi, że ten cel jest ruchomy, że podążam za czymś złudnym. Że wszystko co postanowię jest osiągalne, a potem będę chciała coraz więcej i więcej. Że to wszystko prowadzi do powstania błędnego koła. Że zamiast atrakcyjności zyskam sflaczałe ciało, sińce pod oczami i stracę resztę moich chęci do życia. Wszyscy mówią, że życie bez jedzenia wykańcza. a ja nie mówię, że nie wierzę.... Ja mówię, że takie życie jest trudne, i że udawanie przed innymi, że wszystko jest ok jest trudne. Bo trudno jest kolejny raz skłamać mamie. trudno jest biec dalej na WF kiedy masz zawroty głowy. i trudno jest nie dać po sobie znać, jak bardzo źle się czujesz. by nie czuć już nic...