nothing. 

Lubię przyglądać się dzieciom. Ta ich beztroskość, wiara w magię. Nie ma nic piękniejszego.

Dzisiaj wróciło uczucie tęsknoty za tymi czasami, kiedy wszystko było piękne i w kolorach tęczy.

Chciałabym zatrzymać czas. Bo nie ma nic gorszego niż świadomość zła tego świata.

Od tego dnia nienawidzę niespodzianek, albo po prostu tych nie udanych. Takich jak dzisiaj.

Najgorsze co się może trafić to nie udana niespodzianka. Nie rozumiem, przecież jeśli ktoś decyduje

się na pozytywne zaskoczenie kogoś bliskiego to powinien - przynajmniej według mnie - postarać się

aby dany dzień był wyjątkowy... ten zdecydowanie taki nie jest. Dlatego jest mi teraz cholernie przykro,

cholernie... 

Nienawidzę uczucia że jestem tu po nic.

Jestem przecież do niczego.