14.

|26062022|

Nie odrabialiśmy razem lekcji, nie był bohaterem swego domu,

a słabość jego charakteru i jego życiowe wybory, nie pozwoliły mu uczestniczyć w kluczowych momentach mojego życia.

Bywał, ale nie był.

Mam jego oczy i uczę się na jego błędach...

Choć nadal nie do końca wiem czego chcę, dzięki jego doświadczeniom jestem bardzo świadoma na co w moim życiu nie ma miejsca.

Zahartował mnie i przygotował do wyzwania jakim będzie dla mnie przyszłość.

Wcześnie dorosłam.

Gdyby nie on, nie miałabym szansy istnieć i wzrastać.

Życie mi dał.

Bez niego nie byłoby mnie.

Nasza relacja była zdecydowanie skomplikowana.

Nie znał moich marzeń, zainteresowań, wizji na dorosłość..

Dziś jestem dorosła, a rany w sercu się zabliźniają.

Dziś tworzę własną rodzinę.

Wciąż jest w moim życiu..

Jestem, bo on jest.

Uśmiecham się szczerze, gdy łapiemy nić porozumienia, ale to nie relacja, której pragnęłam.

Mimo wszystko życzę mu dobrze.

Tobie dobrze życzę.. tato.