Bez żadnych wątpliwości, Lana Del Rey sprawiła, że zakochałam się w niej w niecałe półtorej godziny... Corkowska plama światła przedstawiła ją jako niewątpliwie piękną kobietę o długich, gęstych, lekko falowanych włosach, lekkim makijażu, w letniej, pomarańczowej sukience. Zwyczajnie, prawda? Zwyczajnie, a jednak "iskierka" sprawiła, że cały koncert wydawał się być magiczny. Kobieta z gracją, doskonale znająca mowę własnego ciała... Co i jak, ile mrugnięć powiekami sprawi, że rzesza fanów się w niej zakocha? Powabna, o pięknym głosie. Najmocniej utkwiły mi w głowie jej usta i "Body Electric"... Jej bezpruderyjność, która posiadała taką grację, że nie musiała oślepić pośladkami całej publiczności. 

It's alarming honestly 

How charming she can be

Fooling everyone

Telling how she's having fun

(...)

Carmen, Carmen

Staying up 'til morning

Only seventeen

But she walks the streets so mean

It's alarming truly 

How disarming you can be

Eating soft ice cream

Coney Island Queen

(...)

Baby's all dressed up with nowhere to go

That's the little story of the girl you know

Relying on the kindness of strangers

Tying cherry knots, smiling, doing party favours

Put your red dress on, put your lipstick on

Sing your song, song, now the camera's on

And you're alive again