tak

Serce jej popękało w Paryżu nad Sekwaną

W obcym mieście zasypia sama budzi się rano

Przygniotło ją życie roztrzaskała kolano

Przytulona do kołdry zmawia pacierz pod ścianą

Serce jej popękało w Paryżu nad Sekwaną

Uciekła z niej miłość i zgubiła się radość

W za ciasnej łazience zmywa wino z ubrania

Oczy ma popękane znowu piła do rana

Znów pachnie winem

To co dobre pamięta ze zdjęć

Śle kartki z Elizejskich Pól

Życie wulgarne niewygodne

Zagania pod mur

Jednych nakarmi mlekiem

A drugim da sznur

Serce jej popękało nocą na autostradzie

Kiedyś śmiała się częściej dziś uśmiecha się rzadziej

Usta krwawoczerwone a policzki ma blade

I chociaż nie powinna to wygląda już starzej

Serce bić jej przestało w Paryżu wcześnie rano

Rozsypane wspomnienia odpłynęły z Sekwaną

Na paryskim bruku zostawiała swe ślady

Anioł Stróż powyciągał sentymenty z szuflady

Serce jej popękało w Paryżu nad Sekwaną

W obcym mieście zasypia sama budzi się rano

Przygniotło ją życie roztrzaskała kolano

Przytulona do kołdry zmawia pacierz pod ścianą

Serce bić jej przestało w Paryżu wcześnie rano

Rozsypane wspomnienia odpłynęły z Sekwaną

Deszcz pozmywał z ulicy jej ostatnie ślady

Anioł stróż powyciągał sentymenty z szuflady