Prolog

PROLOG

Od kąd byłam małą dziewczynką w moim życiu obecny był taniec, moi rodzice prowadzili własną szkołę tańca w której miałam przyjemność się uczyć. Od początku wiedziałam, że to jest mój kierunek w życiu. Nikt nigdy nie zmuszał mnie do tańczenia, a godziny spędzone na sali były moim wyżeczeniem.
Hektolitry łez, potu, krwi i milion kontuzji to przyczyniło się że pomału wspinałam się po szczeblach. Balet był moim konikiem. Zapragnęłam uczyć się więcej i więcej. Nie chciałam być perfekcyjną maszyną w jednej dziedzinie. Chciałam się doskonalić, być elastyczną, potrafić wszystko.

Stało się uczęszczałam na wszystkie zajęcia, uczyłam się każdego stylu jaki był możliwy. Całe dnie spędzałam na sali, to była moja ucieczka. Nie miałam problemów w szkole, byłam dobrą uczennicą.

Teraz opowiem wam trochę o mnie. Mam na imię Lena, mam 20 lat i do dnia dzisiejszego nie mam pojęcia czym jest miłość mężczyzny. Zaniedługo sama będę prowadziła zajęcia w szkole moich rodziców, przejmę ich obowiązki. Jestem niewysoką, roztańczoną i pełną energii blondynką. Z każdego ruchu tryska radość a z każdą kroplą krwi i potu ukazuje się moja natura, miłośc do tego co robię. Postaram się opowiedzieć Wam moją historię.

Zapraszam do czytania opowiadania, notki postaram się dodawać regularnie. Postać, którą stworzyłam jest w pełni fikcyjna.

Mam nadzieję, że są tutaj ludzie, którzy kochają taniec tak jak ja.