Chyba dorastam. zaczynam znacznie więcej rozumieć, nie jestem już małą, rozpieszczona dziewczynką ktora skacze i tupie nóżkami gdy czegoś nie dostaje. Zmieniam się, czuję to wyraźnie. Zycie nie jest już tak kolorowe jak było jeszcze zdaje się przed chwilą, problemów nie da się rozwiązać za pomocą czarodziejskiej różdżki. Zaczynam czuć. Ale czuć tak na prawdę, mocno, intensywnie i paradoksalnie tak prosto. To coś nowego, nie znanego. Nie czuje się z tym dobrze, bo często mam dość.

Czasem chcę być wredną oziębłą suką bawiącą się uczuciami, ale po prostu nie mogę. vGdzieś w głębi mnie jest cząstka, która potrzebuje bliskości, ciepła i zrozumienia, bez zadawania zbędnych pytań. Witaj dorosły świecie.

marzenia mogą się spełniać, nie każdy facet to skończony cham i prostak, burza nie zawsze oznacza coś złego, MIŁOŚĆ istnieje...   trzeba tylko chcieć to wszystko dostrzec.