yhym.

no cze.

                     Świat dobija wiecie

kłamstwo za kłamstwem, totalny brak skrupułów.. i wszystko po co? po to by "uszczęśliwiać " siebie, bez wzgledu na wszystko.

Rodzimy sie po to by umrzeć, nie od razu mamy jednak tego świadomość. pierwsze lata życia uwazam że są najpiękniejsze spośród całego życia. ta beztroskość, brak problemów,  i wolność od wszelakiego rodzaju myśli. Świat wydaje się ogromem nie do pojęcia, każda chwila uczy nas czegoś nowego o nim. wydaje sie on dobry, pełen kolorów i ciepłych barw. Jest to oczywiście złudna wizja utopii.

z każdą chwilą zmierzamy do śmierci, która  czasem wydaje się idealnym rozwiązaniem problemów doczesnych.

często zadaję sobie pytanie- dlaczego to wszystko musi przydarzać się właśnie mi??? te wszystkie przykre wydarzenia które z dnia na dzień przytłaczają coraz bardziej i gdy wydaje ci sie że gorzej juz być nie może życie na przekór udawadnia ci że jednak może.

wtedy siadam na trawie i myśle. myśle o tym wszystkim co się działo i co jest tego skutkiem. to uspokaja. pozwala poukładać sobie wszystko i podjąc słuszną decyzję. widocznie tak miało być, musiało się tak stać bym wysunęla odpowiednie wnioski i wyszla z tego dwa razy silniejsza.

a teraz przyklejamy znów ten sztuczny i wymuszony uśmiech do twarzy i idziemy pewnie w następny dzień. trzymka .