Będą i dobre dni, kiedy będzie chodziła zatopiona w snach na jawie, z uśmiechem na ustach, przyłapywać ją będzie można dna chichotaniu, gdy będzie szła ulicą i kiedy nagle przypomni jej się jakiś wspólny żart. Potem znów nadejdzie czas, gdy wpadnie w głęboką depresję, aż wreszcie odnajdzie w sobie tyle siły, by ją pokonać na kilka następnych dni. Tyle że najmniejszy drobiazg doprowadzi ją ponownie do łez. To będzie męczący proces i najczęściej będzie dawała za wygraną.

Czasem się budzę i nie wierzę, że to wszystko wokół jest na prawde .

Na serio, takie popaprane. Nienawidzę być w sytuacji, gdzie nic nie mogę zrobić.

Jak taki nieużytek.. tylko patrzę,a serce płacze, gdy widzę jej łzy.

Dlaczego ludzie rezygnują ze starych zaufanych przyjaciół, na rzecz nowych ?

Dlaczego ludzie się tak zmieniają ? Dlaczego żyję przeszłością ?

Przeciez.. kiedyś było tak normalnie.. i chyba właśnie tej normalności nam wszystkim brakuje..

byłam JESTEM i będę.