W pogoni za szczęściem .
Dodano: 11 PAŹDZIERNIKA 2016
Jestem psychicznie wykończona. Sytuacja w domu mnie dobija. A sama myśl o tym co sie wokół dzieje przytłacza. Może i to zbyt szybko, ale ja już nie umiem czekać i nie chcę. Po wczorajszej rozmowie zrozumiałam, że chciałabym wiedzieć. Chciałabym wiedzieć co dalej, dokąd zmierzam i czego chcę od życia. Jestem zaskoczona obrotem tego wszystkiego. Chciałabym się niczym nie przejmować i robić swoje, ale nie potrafie. Jeśli sytuacja się nie poprawi zmywam się stąd szybciej niż za pół roku. Obiecuję.
Uciekm od tej sytuacji. Są ludzie, którzy podtrzymują mnie na duchu. Dziękuję.
