proszę, mów delikatnie.
Dodano: 20 LISTOPADA 2014
mon amour.
mon amour.
Kolejne słowa spływają na kartkę papieru, jak gdyby były stworzone po to by się właśnie tam znaleźć. Serce odbija się rytmicznie od dna słoiczka, pęka każda z najmniejszych chwil i drżące dłonie wybijają rytm na końcach naszych pleców. Kręgi drżą pod naporem Twoich wyznań i znów jestem maleńkim światłem na środku drogi zimą, i znów przypominam małą chmurę, z której pada wciąż na Twoją głowę deszcz. Wiesz, złożyłam nawet wszystkie ubrania w kostkę i pozwoliłam im drżeć na wietrze. Patrzyłam przy tym jak złote liście spadają z drzew. Cały świat śmiał się kolorami i blaskiem słońca. Gdy Twoje oczy zamknęły się pod wpływem powietrza pozwoliłam płynąć moim opuszkom palców i śledzić każdy centymetr Twojej twarzy. Głaszcząc usta przestałam wierzyć, że tak długo nie czułam tego co teraz. Dotykając miękkich oczu i słodkich warg mogłam w końcu uwierzyć, że gdzieś jest właśnie ten rodzaj szczęścia dla mnie. Mogłam jednak tylko przygryźć wargi i próbować dotknąć myślami nieba, lub być nawet trzy metry nad niebem. Razem z Tobą.
