I

wtłoczony w szablon monotonii

jak w diablo,

wyrwany z agonii.

w matni problemowej toni,

w nieustannej pogoni za spokojem...

II

w powietrzu czuć heinekenem

gdy żegnam sie z problemem.

pokój dla tych co w pokoju są

sam na sam z sound systemem.

wiem, że czasem trudno być supermenem

gdy wtłaczany pod ciśnieniem

stres jest działań systemem.

znam jak ty te noce nieprzespane

by nad ranem

zawikłane kwestie podjąć z nowym

planem jak z taranem

dokładnie znam to.

mam te same

myśli skołatane.

znam to, to jest mi znane uczucie z tym związane.

co jest grane?

marzenia niewypowiadane.

zapomniane, bo nie doczekałem sie na zmiane.

przekonanie, że po którymś ciosie sie nie wstanie.

co jest grane?

czasem głupie pytanie, nie?

bakanie, popadanie w manie,

życie diametralnie inne niż to na ekranie

walka o przetrwanie i kobinowanie

wprowadza mnie w stan gdzie zdecydowanie

za dużo sytuacji które szybko nużą,

za dużo ruchów które niczemu nie służą,

dużo za dużo akcji które wszystko burzą,

które źle wróżą, tak jak cisza przed burzą.

i łżą jak psy pierdoląc trzy po trzy.

ej ej ej ty!

trzeba było myśleć gdy

po fakcie łzy zalały ci oczy

i tak przez siedem dni ten sen sie śni...

lyrics by: rah, fokus.

foto: jura 10'