czuję się coraz gorzej, psychicznie i fizycznie
zostanie ze mnie wrak człowieka, nie człowiek </3


i znowu sobota w pracy, ale za to podwójnie płacona, więc nie narzekałam
okazuje się, że w ogóle nie jestem leniwa, kiedy dostaję za to duże pieniądze :D
wnet mogłabym się wykończyć, ale napędza mnie myśl o nowej pięknej kreacji na wesele
o kursie fotograficznym, który zacznę w październiku, o wyjeździe stąd... a wszystko kosztuje :)


jadę przez miasto, dopiero budzące się do życia
wschód słońca odbija się w wysokich szklanych wieżowcach
daję radio na fulla, leci piosenka poniżej... i w takich momentach czuję się lepiej ^^

wish we could turn back time, to the good ol days
when our momma sang us to sleep but now were stressed out.
twenty one pilots



19!