I wiesz? Ja już nigdy się nie zmienie, zawsze będę Adzikiem (nigdy nie Adrianną), zawsze będę kochać trampki ( głównie te z Łodzi) i nigdy nie polubie różu.. Zawsze będę kochać śmiać się i żartować, starać się chować smutek do kieszeni, będę uparta i będę żyć po swojemu, nie zważając na to, że inni robią to inaczej.. Będę słuchać swoich ukochanych kawałków które niektórzy kwalifikują do ery dinozaurów, gdy wszyscy będą ubóstwiać techno. I będę nosić dżinsy, nawet jak wszyscy będą zakładać sukienki.. I będę się śmiać ze swojej głupoty gdzieś w środku, udając przy tym, że się złoszczę, będę robić błędy w pisowni i wypowiadać się o rzeczach o których nie mam zielonego pojęcia, tylko po to, żeby się o nich dowiedzieć. Będę ubóstwiać foki, lamy, owce i inne tego typu, zawsze będę chciała mieć niebieskiego blubisia i duże łóżko - najlepiej niebieskie. I z uśmiechem na twarzy będę wracać do najmniejszych szczególików ostatnich trzech lat swojego życia, wyczekiwać aż znowu kupię bilet na TLKĘ, żeby wrócić na krtóki ale jakże warty weekend do domu, I chce pojechać gdzieś gdzie jest ciepło w najmniej dogodnym czasie, tylko po to, żeby odetchnąć od biegu. I wiesz? Najpewniejsze jest to, że będę Cię przy tym dozgonnie kochać, z Tobą szukać trampek i nie lubić różu, z Tobą śmiać się i żartować, być uparta.. I słuchać alternatywy i chodzić w dżinsach i gadać głupoty i robić błędy w pisowni, mówić o stacjach dyskietek których nie ma i męczyć Cię głupią pluszową niebieską lama i gadać jakie to foki są super i z Tobą pojade gdzieś daleko i kupimy duże łóżko i steropian (który tak napisany nie istnieje)... I czasem też będę się smucić, ale wiedząc, że ten smutek to tylko po to, żeby wróciła radość. Bo czuje się w 100% sobą, gdy Ty jesteś przy mnie;*