Po raz kolejny uczę się,że świat nie jest piękny.

Tyleeeee godzin w pociągu-masakra. Połowę drogi przepłakałam mając przed oczyma te wszystkie pięne chwile spędzone razem.

 Teraz czas na jezzową muzykę  i soczek pomarańczowy laptop na kolana i  łzy.... siedzę na tym poddaszu  wpatrzona w księżyc,który wygląda jak piłeczka i proszę Pana Boga,żeby o mnie nie zapomniał.

Tak strasznie siętego boję. Jak zawsze-wyolbrzymiam. Akle to tylko dlatego,że mi cholernie zależy

W sumie dzisiaj widziałam drugi raz jak płaczesz,i tak Ty zacząłeś. Ja chciałam udawać twardą....nie wyszło.   Bez przerwy mi powtarzasz jak mnie kochasz jak Ci zależy ile dla Ciebie znaczę...

A ja mam wrażenie,że nie potrafię tego docenić. Mimo iż daje z siebie wszystko. Ciąglre mam wrażenie,że to tylko ściema.

Taki tam paradoks,widzę,że się starasz jednak ciągle mi mało....

Pamiętam Twoje pierwsze odwiedziny u mnie mało nożem Cie nie przebiłam.....

Pamiętam koncert żźab nad oczkiem....

Pamiętam jak mi powiedziałeś:,,Kocham Cię'' -wtedy tak strasznie lało a my w środku tego deszczu na leśnej polance przytuleni do siebie...

Pamiętam burzę spędzoną z Tobą-ja myśłałąm a Ty smacznie spałeś. Pamiętam wszystkie pięne chwile i nietylko. Pamiętam jak się na Tobie zawiodłam,jak odłożyłeś mnie nas boczną półke....

MOŻE STAD SIĘ BIERZE STRACH?! Nie wiem....

Wiem,że będę Cię kochać!Mimo wszystko!