Dawno tu nie zagladalam...

A tyle sie zmienilo...

Duzo przemyslen, duzo problemow i duzo popelnionych bledow...

Ale czlowiek podobno uczy sie na bledach...

A ja juz ktorys raz z kolei popelniam ten sam blad...

Za bardzo sie spiesze z decyzjami...

Ktore sa bardzo powazne, a ja je traktuje jak malo wazne i nie mysle nad tym co robie...

Tak samo jak z zaufaniem...

Za bardzo ufam, a pozniej jest jak jest

Zastanawiam sie czy ja naprawde nie jestem podobna do mamy...

Albo tak jak pewna osoba to powiedziala...

"Jestes gorsza od swojej matki"

Moze jednak miales racje...

Najpierw cos zrobie, a pozniej zaluje

Ale niestety kazdy czlowiek sam decyduje swoimi czynami jaki bedzie jego los i jak inni beda na niego patrzec...

Ja tez sobie wyrobilam opinie choc nie u kazdego zdanie jest takie same...

I jedyna opinia ktora jest dla mnie wazna i mysle, ze dobra to opinia Kamila...

To chyba jedna i jedyna osoba, ktora jeszcze we mnie wierzy...

Wierzy nie tylko we mnie, ale takze w me marzenia i pomaga je realizowac...

Ktora podtrzymuje mnie przy zyciu,

Ktora jest zawsze ze mna kiedy jest mi zle,

Na ktora zawsze moge liczyc,

Przy ktorej czuje sie bezpiecznie

I przy ktorej jestem szczesliwa.

Dziekuje Ci Kochanie

Za wszystko co dla mnie robisz

Teraz liczysz sie tylko Ty

I wazne tez jest dla mnie skonczenie tej cholernej szkoly i wkoncu 25 luty...

Ostatnie 3 godziny meczarni i wyrok...

Choc nie chce na Nia patrzec to jednak w glebi duszy tesknie za Nia i domem...

Caly czas sobie powtarzam "jaka by nie byla jednak matka"

I wiem, ze choc teraz nie podalabym Jej reki to za te pare lat wybacze...

Sprobuje zapomniec o tym co bylo zle i zaczniemy wszystko na nowo...

Tylko Ona musi pierwsza sie odezwac i przeprosic...

Tylko tyle wymagam...

Czy to tak wiele?

Mysle, ze nie...

Za duzo przemyslen jak na jeden wieczor...

Spadam stad.