Hejka. Długo mnie nie było. W sumie wszystko po staremu. Studia. Dom. Studia. Dom. I żyjemy od weekendu do weekendu. Dziś pół roku. Najcudowniejsze pół roku jekie mogło mnie spotkać. Dziękuję, że jest. I mam nadzieję, że wytrzyma ze mną jeszcze więcej :D. Nigdy nie myślałam, że spotkam kogoś takiego. Kto będzie mnie Kochał tak po prostu, za to jaka jestem. Dziękuję, dziękuję, dziękuję. Brakuje mi słów, żeby opisać, co czuję, radość, szczęście. I wiele inncyh. Chęć przebywania z Nim cały czas, chociaż wiem że to nie możliwe, ale no cóż. Nie da się na razie nic z tym zrobić, trzeba jakoś dawać radę. Nie ma innej możliwości. Co mogę jeszcze napisać. Że jeszcze raz dziękuję, że jest ze mną mimo wszystko.

A tak po za tym chudniemy. Trenujemy i jest fajnie. Może w końcu jakoś będę wyglądać :P. A teraz spadam robić pracę na niemiecki. Do widzenia.

BO TAK CIĘ KOCHAM JAK NIKGO NA ZIEMI <333333333.