Takie Pawełkowskie

Bo czasami wszystko nagle sie zmienia, bo czasem mam ochote zzniknac tak samo jak te moje wszystkie zawiedzione nadzieje, czasem serce boli za mocno by nie płakac, bo czasem chce poprostu wykrzyczec wszystko tak okropnie głosno zeby cały swiat o tym wiedział a po chwili sobie uswiadamiam ze nikt nie powinienen znac mojego małego swiata. Czasem poprostu chce wybiec z domu u ciekac gdzie sie tylko da. Co to znaczy czuc siebie w sobie, nie rozumiem tego.  Wydaje mi sie ze jak juz sie nie czuje nawet siebie to takie prywatne niebo peka. Teraz wiem ze zawsze trzeba działac, zle czy dobrze to sie okaze kiedys, ja załuje tylko bezczynnosci, niezdecydoania i wahania, niektórych czynów ^{i decyzji}.  Wiecie jak to dziwnie tak zyc z dnia na dzien bez celu, ja nie mysle co bd jutro bo mnie to troche przeraza, ja juz kiedys miałam plany nie tylko ja i wcale nie tak dawno, wszystko bylo perfekcyjne i los tak okrutnie sie z tym obszedł bez podania powodu , bez odpowiedzi na pytaniee które tak kalecze od kad juz pamietam "dlaczego"  moze to smieszne ale dla mnie takie prawdziwe. Dzień byl dobry, tylko ja potrafie wyjść z pracy i pierdolną* drzwiami. Spałam 1.5 h ale wcale nie narzekam miałam z kim pogadac, miałam wiernego słuchacza. Byłam dzisiaj u Pawełka czuje sie wazna kiedy ktos mnie potrzebuje, nauczyłam sie tego ze moje potrzeby spadaja na drugi plan kiedy komus sie swiat konczy albo sie nie układa, to wszystko zweryfikowało moich znajomych. Nie jest źle, jak to mówia wszyscy zycie toczy sie dalej noo własnie toczy jak slimak. Chciałabym miec juz 80 lat i miec czyste sumienie ze jednak robiłam to co w zyciu dobre i ze kieedys komus pomogłam, liczy sie to zeby on patrzac na mnie z góry nigdy sie nie złapał za głowe i powiedział "co ona robi" tylko był cholernie dumny. Jestem spokojniejsza ale nigdy juz nie bd spokojna zawsze bd sie bała o jedno ^{o niego o to co było i o to co mi teraz po nim zostało.}

Moze pisze do sciany ale lubie swoja sciane.

Cos? Ktos? Wośp? im wiecej ludzi tym lepiej.

57