Parafia św. Floriana

    Kiedy w ramach budowy COP-u powstawało miasto robotnicze - Stalowa Wola, zwrócono uwagę na brak kościoła. W 1938 utworzono komitet budowy świątyni. Wkrótce wybuchła wojna i pokrzyżowała plany. Tymczasem w pobliskiej wsi Stany, władze niemieckie planowały wysiedlenie, ponieważ chciano na jej miejscu urządzić poligon. Zarządzono również rozbiórkę tamtejszego kościoła z 1802 roku. Staraniem ks. Józefa Skoczyńskiego, świątynię udało się przywieźć do Stalowej Woli i odbudować, pod kierunkiem inż. Jana Bitnego-Szlachty. Dnia 12 grudnia 1943 nastąpiło uroczyste poświęcenie, a jako patrona parafii wybrano św. Floriana - opiekuna strażaków i hutników. Z czasem, gdy liczba ludności wzrastała, zmodernizowano świątynię - dobudowano boczne nawy, stworzono nowy ołtarz.

    Kiedy liczba parafian przekroczyła 8 tysięcy, postanowiono wybudować nowy kościół, gdyż tzw. "stary kościół" pomieścić mógł jedynie tysiąc wiernych. W 1956 roku powstał komitet budowy nowej świątyni, a 27 października 1957 poświęcono ziemię na której miała stanąć. Budowa została przerwana przez władze wojewódzkie. Pozwolenie na dokończenie prac otrzymano dopiero w 1971 roku. Dnia 2 listopada 1973 r. kościół p.w. Matki Bożej Królowej Polski, tzw. "duży kościół" uroczyście poświęcił kard. Karol Wojtyła.

    W latach osiemdziesiątych przy kościele św. Floriana dobudowano murowaną plebanię, oraz kaplicę św. Anny. W 1983 przeprowadzono pod kościół ślepą ulicę (połączoną z ulicą Okulickiego) co było odebrane przez mieszkańców jako szykana władz stanu wojennego względem kościoła.

    Górne zdjęcie: fot. J. Korpul, 1973.