Rok szkolny.. ciężko. Chociaż, co ja mogę powiedzieć na temat że mi ciężko. 

W ogóle co ja moge powiedzieć. 

Najlepiej jest mi gdy nic nie mówię, jestem introwertyczną, pewną siebie samej osobą. 

Hmm, jednak coś z siebie wykrzesam.

Przyszła jesień, przyszło takie drobne zwątpienie w rzeczywistość i w mase obowiązków... ale wiadomo, depresja jesienna. Nauka jest najgorszą przemocą jaką doznaje każdy z nas przez długie lata, współczuję wszystkim pokrzywdzonym, najgożej jest złapać tą systematyczność. Dni są za krótkie na naukę. Pamiętam jak byłam mała, godziny ciągnęły się i ciągnęły, a teraz czas przyspieszył, tak jak otaczający mnie świat zmalał. To idzie razem w parze. 

 Gdy już dotrzesz do momentu gdy czas zaczyna się zapętlać i nie możesz za nim nadążyć, zdajesz sobię sprawę, że całe życie minie szybciej niż na początku mogło by Ci się zdawać, okropne, przytłaczające i zdumiewające uczucie. Dzień mija jak noc. 

 Kiedyś wyobrażałm sobie że życie jest bardzo długie, a teraz to wyobrażenie traci na wartości, wszystko się zmniejsza, odległości, niektóre wartości. 

 Jednak dowiedziałam się co jest najważniejsze w życiu, to jest coś czego nikt nie może Ci odebrać.  

"I jeszcze jedno dodam
Bo to ważna rzecz
Chciałbym podziękować wszystkim
Sprawiającym, że
Moje życie jest namiastką cudownego snu
Burak niech się żółcią krztusi
No i dobrze mu"

Buraki