Bardzo dziś pozytywnie.

Pierwszy raz, od ubiegłego wtorku miałam okazję przejść się po mieście - były to oczywiście chwile wspaniałe i niezapomniane.

Nie mogę się doczekać, kiedy wybiorę się nad morze.

Pytanie - dlaczego nie mogę spacerować?

Już wyjaśniam.

Wczoraj minął tydzień od wycięcia migdałów, zabiegu, który zniosłam gorzej, niż się spodziewałam.

Musiałam zostać dłużej w szpitalu, ale mimo to (i mimo plucia krwią), bardzo miło wspominam tamten czas.

To było nowe, ekscytujące doświadczenie :)

Jednak nie jestem w stanie w jednej notce o wszystkim opowiedzieć.

Może więc innym razem powiem więcej.

W każdym razie, nie jestem jeszcze w pełni sił.

Ale wygrzebałam zimowe zdjęcie, które wydaje mi się odpowiednie na dziś.

Poza tym, dzisiejsza prezentacja na zajęciach (przez którą musiałam wybrać się na przechadzkę miastem -> na uczelnię), dodała mi bardzo pewności siebie. 

Dobrze, że zgłosiłam się akurat na dziś.

Poza tym, marzę o wyjeździe w góry.

I do Egiptu.

I mojego kochanego Wrocławia. Do CTK i Nanu-Nana. Chciałabym przespacerować się rynkiem i pójść na wyspę, jak w lipcu tego roku.

I chciałabym usiąść nad jakimś zimnym strumieniem i cieszyć się.

Że jestem kobietą, i że jestem Paulinką 

Tak, jak cieszył się w książce Kubuś Puchatek.

I do posłuchania.

Piosenka, która mnie urzekła 

http://matmaker.wrzuta.pl/audio/34OQQSpQdYP/anna_maria_jopek_-_ale_jestem