O sobie: „Klasa c”
Ktoś mi powie
Nienormalni, niemoralni i niefajni
Brzydcy, wścibscy i przebiegli
Niemyślący, nieuczący się, ci najgorsi.
Ci, co mają pustkę w głowach,
Ciągle tylko rozrabiają i gadają.
Tacy, których nikt nie lubi,
Bo odstają troszkę w bok.
Oni, to się nigdy nie poprawią,
Jęczą, męczą i ziewają.
Taki, kto by ich wychował
Byłby świętym, jeszcze żywy.
My powiemy sił życzymy,
Bo się szybko nie zmienimy,
Tacy się urodziliśmy,
Tacy się wychowaliśmy.
My jesteśmy dobra klasa,
Cichych ludzi cała masa,
Więc jesteśmy oryginalni
Troszkę głośni, ale fajni.
Czasem broić nam się zdarza
Ale taka trzecia klasa,
Nic się na to nie poradzi
Dokuczamy naszej Madzi.
To nie nasza przecież wina,
Że wciąż krzyczy w głos Paulina,
A chłopaki: Karol, Bartek,
Zawsze coś zepsują w czwartek.
Asia, Andzia i Aneczka
Z nimi zawsze śmiechu beczka.
Mamy czasem taki wątek,
Że się pouczymy w piątek.
Mamy łby nie od parady
Ale jakoś nie da rady,
Żeby tak ciężko harować,
By na piątki zapracować.
A wy, Nauczyciele Drodzy,
Się nie denerwujcie,
Tylko do nas dostosujcie.
No po prostu specjalnii.
