Flamenco!

Teraz tylko pomyśl:

Ilu zabije za baryłkę ropy?

Ilu zabije za kreski i nędzne topy?

Ilu papierek zasłonił widok ich roli?

Czemu tak pragniesz mnie i siebie wciąż niewolić?

Kocham tą ziemię, weź mnie zabij, wypal oczy

I żadna z krucjat, i nie ma zwycięstw

To wszystko to iluzja, ty mądrze wybierz

Chwała na wysokości, oblej mnie chwałą

W końcu odejdę stąd, zostawię swoje ciało

Odkrywając siebie tworzę nowy kanon

Nie obejmiesz wzrokiem mnie, nie zmierzysz miarą

Jestem kroplą deszczu w oceanie, ej

Tworzę go, więc jestem nim  to święte znamię

Jestem jednością z żywotnością, umieraniem

Jestem sprzecznością i spójnością, już na stałe

i nie ma zwycięstw

to wszystko to iluzja, ty mądrze wybierz

chwała na wysokościach

oblej mnie chwałą!

w końcu odejdę stąd zostawię swoje ciało

odkrywając siebie tworze nowy kanon

nie obejmiesz wzrokiem mnie, nie zmierzysz miarą