believe.

to już koniec tegorocznych wakacji. to już koniec obijania się i leniuchowania. to już koniec robienia tylko tego, na co ma się ochotę. te dwa miesiące minęły błyskawicznie, niestety mam świadomość, że nie wykorzystałam ich w pełni. dziękuję dziewczynom za wspaniałe trzy dni na Jarosławkach, innym za cudowny tydzień w Grecji i wszystkim, z którymi spędziłam czas w te wakacje. bo to był dobry czas, bez względu na wszystko.

teraz trzeba wrócić do szkoły. myślę, że przez codzienną jazdę pociągiem o 6. mocno to odczuję. ale wszystko będzie już inne, nie będę już widzieć tych samych twarzy co codziennie tutaj w gimnazjum, kiedy będziemy chodzić na wf, żadna z dziewczyn nie będzie już krzyczeć 'ja pierwsza do toalety!', nie będę wysyłać Sonii smsów '8.35 przy krzyżu', nie będziemy robić tak obszernych ściąg na historię jak do tej pory, Mati nie będzie kombinował, jak zdobyć sprawdzian z historii, nikt już nie pożyczy chusteczek od Jarka, Szahira nie będzie ciągle gadać na piątkowej fizyce, Marcel nie powie 'bardzo baaaardzo przepraszam za spóźnienie!', Marysia nie będzie mówić o swojej podzielnej uwadze, pan Dyrektor nie będzie zwracał się do nas 'duszyczki', a pan Maciej nie będzie nas uciszać. to już minęło. teraz trzeba się zmierzyć z nową szkołą i nowymi ludźmi.

dziękuję.