"W zasadzie to doskonale potrafię się bez Ciebie obejść. Najbardziej brakuje mi Ciebie latem, gdy dziewczęta zakładają krótkie sukienki i odsłaniają ramiona. Potem przychodzi jesień, na niebie za mało jest słońca, a ja nie widzę Twojej twarzy, która promiennie się do mnie uśmiecha - wówczas wiem na pewno, że najbardziej brakuje mi Ciebie jesienią. Później nastaje zima, za oknem pada śnieg, w kominku strzelają wesoło polana, a ja nie mam do kogo pod kołdrą się przytulić i wtedy wiem, że to właśnie zimą najbardziej brakuje mi Ciebie. Następnie przychodzi wiosna i od razu wiem, że najbardziej brakuje mi Ciebie wiosną, gdy wszystko jest do pary, a tylko ja przypominam pojedynczą skarpetkę na dnie szuflady, cholera, jak ja nie lubię być samotną skarpetą.
Poza tym świetnie radzę sobie bez Ciebie." - Piotr Adamczyk

Oddałam dziś swój zakichany głos za Ciebie. I tak nic by nie zmienił.