Łzy spływają mi po policzku.

Coś tam w środku pękło.

Rozsypały się szczątki wspomnień.

Ból przeszył mą duszę.

Straciłam Cię...

Chcę płakać jak małe dziecko...

Schować się by nikt mnie nie ujrzał.

Miłość...zostało wykreślone ze słownika.

Zaufanie...to słowo nie istniało.

Smutek...dawałeś mi na co dzień

A jednak kochałam Cię!

Odszedłeś...wiedząc, że zraniłeś mnie jak najmocniej.

Serce mi pękło, upadłam jak najniżej..

.Jak Anioł, który stracił niebo.

Żegnaj! Chodź tak bardzo ciężko mi to mówić.

Pamiętaj, byłeś, będziesz i jesteś w moim sercu..

Pamiętaj!

Teraz dni płyną spokojniej.

Już nie płacze...

Może tak miało być.

Poukładałam już wszystko.

Ten bałagan w moim sercu i myślach.

Już nie łudzisz mnie kłamstwami a ja nie jestem już naiwna.

A tego to jeszcze nie czytaliście