my heart is cold from this snow.

jestem tak okropnie wściekła

i wilkiem do wszystkich się odzywam

nie panuję nad rękoma

trzesą się i w wibracje wpadają

a biały telefon leży w oddali

i nikt nie dzwoni to dobrze

bo zagryzłabym naostrzonymi kłami

krzyczę wariuję targam za włosy

i białe kosmyki upadają na podłogę

jak ja w czasie tej cholernej burzy

odruch wymiotny w mym żołądku zagościł

nerwy nerwy w sobie noszę

i drę się w niebogłosy

boże usłysz mnie

ustrzel mnie wreszcie z procy

ah błagam cię okaż swe miłosierdzie

ja zagubiona owca twa

błądzę na tym zakręcie

i nie mogąc się odnaleć

trzęsę się jak w febrze

a zimno oplata moją skrwawioną skórę

chodź powinnam płonąć z gorąca

to leżę pod puchem i czekam na zbawienie

aż wreszcie nastanie koniec lat tych tysiąca

zabierz mnie stąd do krainy słońca

nie powinnam cię błagać

bom marnotrawną córą jest

lecz nie mogę już tak żyć

a nieżycia nie chce