Czas wyruszać...

Myślisz więc, to chyba nie te czasy,
Kiedy wiosna zamykał się Twój dom
I co rok witały Cię Bieszczady
I żegnały liście spadające w krąg.

Jakiś głos podszepnął parę razy:
Zabierz plecak swój i dawnych marzeń trzos

Tyle myśli, marzeń, nerwów,

Tyle troski wkładasz w Nas.

Świat niewdzięczny, nie docenia,

Nie dostrzega Twoich łask 

Tyle smutku i cierpienia,

Tyle ludzkiego zła wyżądą sobie.

Ludzie wiedzą lecz nie wierzą.

Zamieniają wszystko w proch...

Ludzkie losy przesądzone,

Ludzkie życie jest nie pewne.

Z góry wiemy że umrzemy.

Lecz o życie walczyć trzeba!

Tyle szczęścia jest przed Tobą!

Lecz nie zmarnuj szansy swej,

wykorzystaj co Ci dane!

I pamiętaj ;

 -Carpe Diem ! 

(Chemia...15.03.2011r)

Plecak spakowany, auto zalane, gotowość bojowa, pora ruszać to już czas..

Spotkanie po latach, tak długo czekane.. Lecz Obiecać mogę że nie będzie ostatnim spotkaniem... Nie pozwolę Ci, mnie zabrać, Bo sama wiesz że tu jest teraz mój czas..

Dogadam się ze śmiercią, przetrącę kolejkę z nią... i przeżyję choćbym zginoł, bo taki będzie mój los.