backtoprevioustopic

Nie kłaniam się, a chylę czoła na nowy dzień

Jest w porządku? Mam nadzieję, że tak!

Wczoraj mialam zaprzątaną głowę i łatwo gubiłam wątek (nawet nie wiecie ile myślałam nad jednym słowem bo nie mogłam go sobie przypomnieć, a było proste), więc postanowilam dzisiaj zawrócić do wczorajszego tematu.

Nazwa wczorajszego wpisu miała się do tego, kto tak nas naprawdę zna. 

Otóż, nasze rodziny i przyjaciele, czy znajomi nas znają, ale czy tak naprawdę wiedzą o wszystkim? 

Zawsze tak większość z nas uważała, ale prawda jest taka, że tylko my wiemy o sobie jak najwięcej - nie twierdzę, że wszystko;

Wszyscy ludzie dookoła znają nasze imię, coś z charakteru, nasze upodobania, hobby i to, czego też nie lubimy, ale uważam, że tylko my sami wiemy o sobie więcej rzeczy od nich, bo ja kieruję swoim mózgiem, więc wiem co myślę, ja wysyłam sygnały również do mojego mózgu, więc ja wiem co robię lub w przypadku tego momentu ja piszę, więc wiem co mi siedzi w głowie, nikt inny.

Odkrywamy samych siebie całe życie, to normalne bo też jakby nie patrząc zmieniamy się, bez wyjątku.

Przeglądałam dzisiaj moje stare zdjęcia i ich komentarze i patrząc na to, co moi znajomi z UK, a w PL myślą o mnie to stwierdzam, że pomiędzy tymi kilometrami jest spora przepaść. 

Przeważnie jest używany w takiej kwestii motyw, że każdy z nas nosi maskę, ale ja uważam że te zachowania są po prostu zależne od sytuacji, jak bardzo wiele od ludzi, naprawdę. 

Naprawdę, moje życie w UK a w PL różni się diametralnie, Ci co mnie znają to wiedzą, kim dla nich jestem.

W każdym bądz razie, my kreujemy swoje dotychczasowe życie jak i przyszłość, więc my znamy siebie samych bo tak naprawdę wiemy czego chcemy, jak nie teraz to za jakiś czas, gdyż nie każdy ma patent na życie z chwili na chwilę, ale każdemu to przyjdzie - najważniejsze to spełnić te cele i być 100% sobą!

Na dzisiaj to chyba tyle, czas iść spać bo rano czeka wizyta u lekarza w sprawie mojego lajkującego paluszka.

Życzę kolorowych i przede wszystkim swoich snów!