I'm not perfect but happy!! 

https://www.youtube.com/watch?v=ctWZFp6b1gQ

Co najważniejsze w życiu.

Naucz się wybaczać innym, ale przede wszystkim zacznij wybaczać sobie!

   Kiedyś, bodajże w liceum, myślałam, ze jestem niezniszczalna.

wiecie, zazwyczaj to taki głupi wiek, ale nie. u mnie nie było młodzieńczego buntu, ucieczek z domu i nienawiści. 

Moje życie wypełniały piękne chwile, spędzone ze wspaniałymi ludźmi. Byliśmy młodymi bogami. Żyliśmy chwilą i uwierzcie, nic nas nie mogło powstrzymać. Byliśmy niezniszczalni. Naprawdę. 

   Nie mówię przy tym, że byliśmy aniołkami. Nieee! Zdecydowanie byliśmy gówniarzami, którzy łapali chwilę, jak wdech w płuca. traciliśmy poczucie czasu, obowiązku i bezpieczeństwa. ryzyko było drugim imieniem każdego z nas. wytłumaczeniem na wszystko była młodość i jedno życie. Jezu ile wtedy robiło się głupich rzeczy. I jakim cudem my nadal żyjemy?

   Teraz z perspektywy czasu widzę jak wraz z upływem lat człowiek się zmienia. Jak ja się zmieniam. I mimo, że wciąż wolę się śmiać niż rozmyślać i płakać ze śmiechu, niż krzyczeć z bezradności, wiem, że nie jestem już niezniszczalnym bogiem życia. Jestem małym, kruchym człowiekiem. Z dnia na dzień widzę jaki świat mnie otacza. Że nie są to wszystkie kolory tęczy. Ale nie koniecznie chcę to zauważać na codzień. Nie mylcie tego z obojętnością, bo nie jestem obojętna. Ale bycie świadomym, nie musi się równać z byciem wiecznie przestraszonym. Boję się to oczywiste. Każdy się czegoś boi, tylko głupcy się nie boją. Ale to nie powód by chować głowę w piach. Trzeba czerpać całymi wiadrami z tej studni, jaką jest życie. Jest mała granica między szczęściem a kwestią "by przeżyć".

   Nie boję się żyć. Boję się czasu i doświadczenia, tego, że wraz z kolejnymi wiosnami zanika w człowieku takie swoiste "zrobię to" a pojawia się "czy powinienem to robić". Z naszego własnego słownika powoli znikają słowa spontaniczność, ok let's do it, zaraz będę, śmiało, kto nie ryzykuje nie pije szampana. Zamiast tego mówi się chyba nie powinienem, jestem na to za stary, innym razem, a co jeśli...
"A co jeśli?" to jest prawdziwa zmora. W każdym aspekcie życia. Co by się nie działo, nie stało lub miało stać my zadajemy sobie pytanie "a co jeśli"? Niepotrzebnie i zbytecznie, zastanawiamy się i rozmyślamy. Tracimy nerwy, a obawy zazwyczaj okazują się zbędne. 

   Nie myśl sobie, taka młoda osoba pisze takie bzdury. Nie tak predko, nie uważam, że jestem stara i tylko gwoździa do deski brakuje. Nie. Po prostu, pomyślałam o tym o czym myśli każdy z was. "Jak ten czas szybko leci".

Płynie szybko, a my bardzo często sami za nim nie zadążamy. 

     Nie daj się. Ciesz się każdą chwilą. Pamiętaj, że wszystko co dzieje sie teraz za parę lat będzie cię śmieszyło. A skoro czas tak pędzi, to pomyśl, że przecież za chwilę będziesz szczęśliwy. Bądź zadowolony, uśmiechaj się więcej i częściej myśl o sobie. 

    Zrób dziś coś dla siebie. coś co sprawi że na Twojej twarzy pojawi się uśmiech, a w głowie myśl "cholera, wcale nie potrzeba wiele". Pamiętaj zmiany zaczynaj od siebie.

Z wielkimi buziakami, garścią dobrej energii i głową pełną nadziei życzę dobrych snów, a już rano WIELKIEGO DNIA  ;)  :*

Alusia. 

snapchat: alusia4

instagram: alusia_1994