Park

powrót do baaardzo dawnych skojarzeń.

"Idę przez ciemność i już nikt nie rozpozna mnie

Biegną po śniegu krótkie dni i noce ciągną się

Pod moją skórą płynie czas jak rzeki ciemny nurt

Melodia cicho wsiąka w brzask

Czemu tak cicho wołasz mnie stoję w świetle gwiazd

I czemu oddech tak się rwie wolniej płynie czas

Czarnym pociągiem w czarny las z chorągiewką snów

Znowu pojadę jeszcze raz by znaleźć ciebie znów..."

 Wspomnienia.... kiedyś tutaj była taka notka, że się zmieniłam, i że tęsknię za tym co było. Dzisiaj nie tęsknię za moimi praktykami poetyckimi, za gitarą, za krakowem,  za niczym z tych rzeczy. Lubię chemię, lubię metal, lubię moje martenki, lubię wisłoczankę, lubię zdjęcia, lubię moją szpiegowską praktykę i lubię  kombinować, jak spełnić JEDNO KONKRETNE MARZENIE.

Lubię siebie.

ługabuga, ługabuga, wychooodź <czary> !