Kiedyś nazwiemy nasze życie sztuką, spojrzymy na nie i powiemy, że było dokładnie takie, jakim miało być. Kiedyś, kiedy przestaniemy już gromadzić wszystkie dowody ukazujące, iż jest ono czymś, dojdziemy do przekonania, że naprawdę takie jest, bez względu na dowody.
Na dzień dzisiejszy jednakowoż siedzę pośród śmieci, które mają być sztuką, staram się załatwiać sprawy, które mają być ważne, wspominam sny, które mają być rzeczywistością. Na dzień dzisiejszy, życie ukazuje mi się jako najzwyklejsze i schematyczne.
Innymi słowy, na dzień dzisiejszy życie ukazuje mi się dokładnie takim, jakim ma być, i pełnym dobrego spokoju.
Na dzień dzisiejszy.
A potem popracujemy i stworzymy sobie równie dobry dzień jutrzejszy.