ejt

I znowu przyszła rodzinna atmosfera. Cała rodzinka sie zjechała, bo w końcu mamy imieniny. 

-Ale tu byłaś słodka-babcia pokazała palcem na mamy zdjęcie jak była mama.

Tak tak, wszyscy oglądali album. Oglądałam go nie wiem ile razy, ale lubie wspomnienia. 

-Babcia, opowiedz jakąs historie-usiadł babci na kolanach Patryk.

On lubił babci opowieści, zresztą tak jak wszyscy. Usiedliśmy wszyscy i babcia zaczęła opowiadać, jakie to rozrabiaki były z naszych rodziców. Przyznam, że byłam grzeczniejsza. Nagle zadzwonił dzwonek do drzwi.

-Otworze-wstałam, słuchając dalej babci opowieści.

W drzwiach stanęła ciocia Basia z mężem i słodkimi, ale nie grzecznymu bliźniakami Pawłem i Olcią.

-Cześć-przywitała się z mamą i złożyła jej życzenia.

-Dziękuje bardzo, siadajcie.

Nagle do pokoju wpadł Rafi. Ola i Paweł oszaleli na jego widok, zaczęli za nim biegać. Dobrze, że jest tu dużo miejsca, bo inaczej by wszysyko potukli.

-Rafi!-zszedł Bartek po schodach.

-Bartek, miałeś go nie wypuszczać-popatrzyła się na niego mama.

-No wiem, ale jak chciałem wyjśc z pokoju to mi uciekł.

Złapałam Rafiego i zaniosłam do siebie na balkon.

-O, cześć-usłyszałam głos Kuby z dołu.

-Hej-uśmiechnęłam się.

-Wyjdziesz?

-Mam całą rodzine w domu, więc nie bardzo. Może potem, zadzwonie do ciebie.

-Będe czekał-uśmiechnął się i poszedł.

Nagle zadzwonil mi telefon. Była to Patrycja.

-Cześć, czego chcesz jeszcze?

-Klara, spotkajmy się. 

-Po co? Nie mam z tobą już nic do obgadania.

-Klara, przepraszam że sie nie odzywałam. Prosze.

-Spotkajmy się jutro.

Zeszłam na dół w złym humorze, babcia dalej opowiadała swoją historię. Wyłączyłam się całkowicie i jej kompletnie nie słuchałam.