The Sentinels and the Long Vigil

Part #11

                                        The Sentinels and the Long Vigil

Wraz z odejściem swych kuzynów, nocne elfy skierowały swą uwagę na ochronę swej zaczarowanej ojczyzny. Druidzi, których czas hibernacji się zbliżał, szykowali się do snu i opuszczenia swych rodzin. Tyrande, która stała się Wielką Kapłanką Elune, prosiła swego ukochanego Malfuriona, by jej nie opuszczał dla Szmaragdowego Snu Ysery. Jednak Malfurion, związany przysięgą, że wkroczy na zmienne Ścieżki Snów, pożegnał kapłanę i przysiągł, że nigdy nie będzie daleko od swej prawdziwej miłości.

Osamotniona w ochronie Kalimdoru przed zagrożeniami nowego świata, Tyrande przysposobiła potężną siłę spośród swych sióstr. Nieustraszone, dobrze wyszkolone wojownicze kobiety, które przysiągły bronić Kalimdoru, stały się znane jako Strażniczki. Mmo że wolały one patrolować ciemne lasy Cienistej Doliny na własną rękę, miały wielu sojuszników, których mogły wezwać w potrzebie.

Półbóg Cenarius pozostawał w pobliżu na Księżycowych Polanach Góry Hyjal. Jego synowie, znani jako Strażnicy Zagajnika, byli blisko związani z nocnymi elfami i regularnie pomagali Strażniczkom utrzymywać pokój w krainie. Nawet nieśmiałe córki Cenariusa, driady, pojawiały się na otwartej przestrzeni coraz częściej.

Zadanie strzeżenia Cienistej Doliny powodowało, że Tyrande była wiecznie zajęta, jednak bez Malfuriona stojącego u jej boku, nie odczuwała ona wiele radości. Gdy długie stulecia mijały, gdy druidzi spali, jej obawy przed drugą inwazją demonów rosły. Nie mogła otrząsnąć się z denerwującego wrażenia, że Płonący Legion gdzieś tam jest, za Wielkim Mrokiem nieba, knując zemstę na nocnych elfach i świecie Azeroth.